Bir dilenci otuz yıldır bir yol kenarında oturmaktadır. Bir gün onun  önünden bir yabancı geçer. Dilenci eski şapkasını mekanik bir  biçimde ona uzatarak,

-Allah rızası için bir sadaka, der.

-Benim sana verecek hiçbir şeyim yok, der yabancı.

Sonra, “Sen neyin üzerinde oturuyorsun?” diye sorar.

-Hiçbir şey, diye yanıtlar dilenci. “Sadece eski bir sandık. Kendimi bildim bileli onun  üzerinde oturuyorum.”

-Onun içine hiç bakmadın mı? diye sorar yabancı.

-Hayır, der dilenci. “Niye bakayım ki, onun içinde hiçbir şey yok.”

-Sen yine de bir bak, diye ısrar eder yabancı.

Dilenci yerinden kalkar ve biraz uğraştıktan sonra sandığın kapağını açmayı başarır.  Ve o, şaşkınlık ve sevinç içinde sandığın altınla dolu olduğunu görür.

Hazine her zaman  kendi içimizdedir… Çözümleri dışarıda değil sadece ve sadece kendi içimizde bulabiliriz…

Alıntıdır