İnsanın gelişimi ruhun büyümesiyle doğru orantılıdır. Ruhen büyümeyenler, özdeğer, özsevgi ve  özsaygılarını keşfedemezler. Çocuk yetişkin kalırlar. Bazı alanlardaki eksik ve yetersizliklerini söylem ve eylemlerinde örtbas etmeye gayret gösterirken, ruhsal çukurlarını daha çok açığa çıkarırlar. Bu durum, kendini bilmenin ve kendini kazımanın doğuracağı daha çok bilgilenmeyle olumluya dönüşebilir. Ama niyet saf (halis) değilse, bu gerçekleşmez. Halis olmayan her niyetin içinde mutlaka kritik miktarda bir körlük mevcuttur. Dolayısıyla, insanın gücü niyetiyle doğru orantılıdır.

Malfono Yusuf Beğtaş