"BENİM içimdeki hayatın sesi senin içindeki hayatın kulağına ulaşamaz. Yine de kendimizi yalnız hissetmemek için konuşalım.”

Süryani-Maruni Yazar Halil Cıbran

Ben de diyorum ki;

Her birimizin içindeki hayatın sesi diğerine teğet geçiyor ve yalnızlığımızı unutturacağına, giderek bizleri daha da yalnızlaştırıyor. Kelimeler bildiğimiz anlamlarında değiller sanki. Hâlbuki kulak vermeyi hatırlasak bu döngü kırılacak. Bulutlar dağılmaya başlayacak.

Birbirimizden farklı olabiliriz. Bu hayatın ve ilahi sevginin bir tezahürüdür. Bambaşka şeylere inanıp bambaşka doğruları benimseyebiliriz. Hatta birbirimizle çelişen, çarpışan şeyleri kucaklamış da olabiliriz. Ama bu birimizin diğerine saygı duymama, kabul etmeme, benimsememe hakkını doğurmaz. Hor görme ve rahatsız etme gücünü vermez. 

Çünkü insandan insana, kalpten kalbe giden bir yol var. Esas mesele o yolu temizleyebilmektir!

Hayatın sesleri, hayatın kulaklarına ulaşmalı anlamak için... 

Gelişip büyümek için...

Yusuf Beğtaş