İlahi sistemde hak edişler var. Her şeyin hak edişi kendi cinsinden olur.  

Bu nedenle insan sisteme hangi konuda katkıda bulunursa, sistem (yani Rab) de insana o türden bir destek sunar.

Er veya geç sistemin geri dönüşü şaşmaz. 

İnsan özgürdür. İster ruhun meyvesi olan diğerkâmlığı, sevgiyi, iyiyi, şefkati vs. çoğaltır. İster nefsin ürünü olan kötüyü, nefreti, bencilliği ve diğer bozuk güdüleri.

Bu durum insanın içsel şekillenmesine ve manevi değerlerine kalmış!

Bu ruhsal bir farkındalıktır. İnsan ne denli erken bu uyanışı yaşarsa o kadar erken rahat eder. Ve çözüm yolunda ilerler..

"Birbirinizin ağır yükünü taşıyın, böylece Mesih'in Yasası'nı yerine getirirsiniz. İyilik yapmaktan usanmayalım. Gevşemezsek mevsiminde biçeriz. Bunun için fırsatımız varken herkese, özellikle iman ailesinin üyelerine iyilik yapalım."

(Galatyalılar 6:2, 9-10)

Yük Taşımak

Hayat ağır bir yük olabilir ve bazı insanlar bizim göremediğimiz yükleri taşıyor olabilir. Yanıt vermekte, çözüm bulmakta veya günü karşılamakta zorlanabilirler. Planlarını iptal edebilir, kendilerini izole edebilir ve dünyadan uzaklaşabilirler.

Ancak tam da bu anlarda en çok bizim nezaketimize, anlayışımıza ve şefkatimize ihtiyaç duyarlar. Nazik, sabırlı ve anlayışlı olmamız gerekir.

Bir başkasının ne yaşadığını, hangi sorunlarla mücadele ettiğini, hangi zorluklarla karşı karşıya olduğunu bilemeyiz. Ama bir ışık kaynağı, umut işareti ve yalnız olmadıklarını hatırlatan biri olmayı seçebiliriz.

Hayatlarımızda birbirimize güzel izler bırakmak için çabalayalım; sevgi, ilgi ve nezaket izleri. Birinin en karanlık gününde güneş ışığı, fırtınasında huzur ve güvenli bir liman olalım.

Küçük bir nezaket hareketiyle bir fark yaratabiliriz. Birinin yükünü taşımaya yardımcı olacak ışık olmayı ve kalplerinde güzel bir iz bırakmayı seçelim.