Meraklının biri, meşhur bir zata sorar: 

Efendim herkes sizi seviyor, sizden övgüyle bahsediyor, hâlbuki insanlar çeşitp karakterdedir, bu insanları memnun etmek çok zordur, bunu nasıl başarıyorsunuz?

O sırada kar yağıyormuş, kar her tarafı örtmüş. 

O zat der ki: 

Şu pencereden bir bak, ne görüyorsun?

O şahıs, pencereden bakıp, her tarafın bembeyaz karla kaplı olduğunu görüp der ki:

Efendim her yer kar.

Peki, kardan başka bir şey görebipyor musun?

Kar her tarafı örtmüş efendim.

İşte bizim sevgimiz kar gibidir, kimin ne kusuru, yaramazlığı varsa hepsini örter, biz de görmeyiz. Kar nasıl, çöpleri, pispkleri, çirkinpkleri örtmüş, her taraf mis gibi bembeyaz manzara içindeyse, biz de daima beyazı, sevgiyi görürüz.

Dünyada sevginin hâlledemeyeceği hiçbir şey yoktur.

Öfkeyle de hâlledilebilecek hiçbir şey yoktur.

Güzel sözle, sevgiyle yılan depğinden çıkar, size itaat eder.

Ama öfkeyle kalkan zararla oturur, eşi, çocuğu ona sıkıntı verir...

Alıntıdır