Evrim süreçleri ve evrenin ritimleriyle uyum içinde olmayan insan mutsuz olur. Gerçek mutluluk, idrakin genişlemesiyle gelen anlayış ve yapılması gerekenler yapıldıktan sonra duyulan huzur duygusudur.

İç huzura kavuşmak isteyen her insan, yaşamın amaçlarıyla bütünleşen insandır. Gerçek huzur ve doyuma, ruhun barış içinde olmasıyla ulaşılır ki, bu da asıl varlığımızın isteklerinin deneyimlenmesine şuurlu olarak katılmak, daha doğrusu teslim olmakla kalıcı hâle gelir. Kaderimizi uygulamak, doğum haritamıza uygun yaşamak, tahmin edildiğinden daha büyük bir huzur getirir.

Ruhun isteklerine şuurlu katılım demek; nefsi kontrol altına almak, madde cazibesinin etkisinde kalmamak, ruhsal yasalara (sevgi, saygı, merhamet, şefkat, hoşgörü, yardımlaşma-dayanışma) uygun yaşamak demektir.

Alıntıdır