Söylendiği üzere, "İnsan, insanlardan oluşur. Bazıları kalbimiz ve şevkimiz olur. Bazıları da ANLAYAN sevgimiz. Bazıları da, eğitmenimiz ve  öğretmenimiz olur. Bazıları da cefamız ve derdimiz."

Bu bağlamda Albert Einstein der ki,

''İnsanoğlu 'evren' denilen, zaman ve mekânda sınırlı bir bütünün bir parçasıdır. Kendisini, düşüncelerini ve duygularını bilincin optik bir aldatması olarak her şeyden ayrıymış gibi deneyimler. Bu aldatma, kişisel arzularımızı ve en yakınımızdakilere bile şefkat göstermeyi yasaklayarak bizi bir çeşit hapiste tutar.

Amacımız, yaşayan tüm canlıları ve tabiatın tümünü kendi güzelliğiyle kucaklamak, şefkat çemberimizi genişleterek kendimizi bu hapisten kurtarıp özgürleşmek olmalıdır. Kimse buna tam olarak ulaşamaz, ancak bunu elde etmeye çabalamak özgürlüğün bir parçasını ve içsel güvenin temelini oluşturur.''

Malfono Yusuf Beğtaş